(এজন মানসিক বিকাৰগ্ৰস্ত যুৱকৰ কথাৰে লিখা মোৰ প্ৰথম বেগল্প অথবা "সাধুকথা আৰু গল্পৰ খিচিৰি")

সন্ধিয়াৰ আড্ডা । মই আৰু অনুৰাগ ।
তোমাৰ ভাল নে অনুৰাগ ?
B-) আছোঁ বেখাল্লাচ বিন্দাচ জীন্দেগী যাপন কৰি ।
চিগাৰেট এডাল লগাই লওঁ নেকি ?
B-) ঠিক আছে লগোৱা বে । আৰু এটা কথা ।
কি কথা কোৱা ?
B-) কালি মই দুপৰীয়া ১ বজাত গুৱাহাটীৰ চিৰিয়াখানৰ আগত থিয় হৈ আছিলোঁ । সমুখেদি এজনী ধুনীয়া ছোৱালী পাৰহৈ গৈ বঙাইগাঁওৰ পাৰ্কখনত সোমালে । মই তেতিয়া তাইৰ পিছে পিছে গৈ ৰেলত উঠিলোঁ । ৰেলত আৰু এজনী ধুনীয়া ছোৱালী আছিল । অলপদূৰ আগুৱাই হাওৰাত ৰেলখন ৰাখিলে । তাৰ পিছত মই ৰেলৰ পৰা নামি সাপটগ্ৰামৰ এখন চাহদোকানত সোমালোঁ । দোকানীজনক ক'লোঁ, এটা কোৱাৰ্টাৰ দিয়া । তাৰ পিছত তাতে মদ খাই কলেজলৈ গ'লোঁ । তেতিয়া সন্ধিয়া ৭ টা মান বাজিছে । অনামিকা আৰু মই গছৰ তলত বহিলোঁ । ঘড়ীটোলৈ চালোঁ । তেতিয়া দুপৰীয়া ৩টা । দুয়ো অলপ কথা পাতি বাইকলৈ ওলালোঁ । ৰাতি ৰক্তিম আৰু মই একেলগে মদ খাই এখন জঙ্গললৈ গ'লোঁ । তেতিয়া এখন দেশত এজন ৰজা আছিল ।
ৰজাই চিকাৰ কৰিবলৈ জঙ্গললৈ গৈছিল । ৰজাৰ প্ৰেচাব লাগিছে । চাৰিফালে জঙ্গল । কোনো প্ৰেচাবঘৰ বা ইউৰিনেল নাই । ৰজাৰ চিন্তা লাগি গ'ল । এতিয়া ক'ত প্ৰেচাব কৰিব ৰজাই । মুকলিকৈ জঙ্গলত প্ৰেচাব কৰাৰ অভ্যাস নাই ৰজাৰ । এতিয়া ক'ত প্ৰেচাব কৰিব ৰজাই ? ৰজাই উপাই নাপাই মোক সুধিলে । মই ৰিক্ত মদৰ বটলটো উলিয়াই দিলোঁ । তাতে ৰজাই প্ৰেচাব কৰি নদীত উটুৱাই দিলে । ৰজাৰ পৰা বিদায়লৈ আহিলোঁ । বাটতে কাজিয়া এখন দেখি থিয় হ'লোঁ । তেনেকৈ পলমহৈ গ'ল বন্ধু । ইফালে মই স্কুলত গৈ দেখোঁ ছবিঅঁকা পৰীক্ষা আৰম্ভ হৈছে । দুঘণ্টা পাৰহৈ গৈছে । আৰু আছে মাথোঁ এঘণ্টা । এনেই ভালকৈ অংক নাজানোঁ । তাতে আকৌ যিহে ইংৰাজীৰ প্ৰশ্ন । ভালকৈ ইংৰাজী পঢ়াওঁ হোৱা নাই । দেউতাই মোক মাতিবলৈ ধৰিলে । পৰীক্ষা নিদিয়াকৈ ওলাই আহি ৰক্তিমৰ লগত বজাৰলৈ গ'লোঁ । আবেলৈ ৪ বজাত গৈ পালোঁ গুৱাহাটীৰ গ্ৰন্থমেলা । ওলপ ঘূৰি আহি বিলাসীপাৰাৰ পৰা বোম কিনিলৈ আহিলোঁ দেৱালীত ফুটাবলৈ । ঘৰত আহি ভাবি আছোঁ ২৮ বছৰ পাৰহৈ গ'ল । কিমানদিন আৰু বৰলাহৈ থাকিম । এইবাৰ আঘোণত বিয়াখন পাতিমেই । তেনেতে পত্নীয়ে ৰুটি খাবলৈ মাতিল ।
ঐ কেলা চুপ । তোৰ কথা আৰু মই নুশুনোঁ । চিগাৰেট শেষহৈ গ'ল । মই যাওগৈ ।